به گزارش ایسنا، مهدی حجت درباره‌ی پرونده‌ی «طب سنتی ایران» که برای ثبت در فهرست میراث ناملموس جهانی پیشنهاد شده، اما کمیته‌ی ارزیابی یونسکو آن را مرجوع کرده است، توضیح داد: وقتی یک پرونده ثبتی با عجله و بدون داشتن اسناد لازم تهیه و به یونسکو فرستاده شود، باید منتظر چنین تصمیم‌هایی از سوی یونسکو بود.
او افزود: وقتی یونسکو به‌عنوان یک سازمان متخصص، این پرونده را دارای ایراد می‌داند، پس حتما ایراد دارد و باید برگردانده شود، این اقدام، طبیعی است و هیچ موجب ننگ نیست. این پرونده کامل نبود، حالا برگردانده شده است، کامل می‌شود و دوباره به یونسکو تحویل داده می‌شود.
جلوی ساخت هتل در حریم ارگ کریم‌خانی گرفته می‌شود
حجت در ادامه، درباره‌ی صدور مجوز ساخت یک هتل 18 طبقه در حریم منظری ارگ کریم‌خانی از سوی معاونت میراث فرهنگی، تأکید کرد: هیچ مقامی هرگز نمی‌تواند خلاف قانون حکم دهد و آن حکم ارزشمند باشد. اگر کسی در گذشته حکمی داده که کاری خلاف قانون انجام شود، حکمش لغو می‌شود، چون خلاف قانون است.
وی در این‌باره تصریح کرد: مدام این استدلال را عنوان می‌کنند که مدیر قبلی حکم داده، اما ما آن را به تخلفات اداری ارجاع می‌دهیم، چون خلاف قانون، حکمی داده شده است. طبق قانون نمی‌توان در کنار بنایی مانند ارگ کریم‌خانی که در فهرست آثار ملی نیز ثبت شده است و حریم منظری قطعی و یقینی دارد، هتل ساخت.
او سپس این پرسش را مطرح کرد که اصلا این هتل برای چه ساخته می‌شود؟ و در پاسخ گفت: اگر سازنده‌ی هتل به اثر فرهنگی توهین کند، گردشگران به آن هتل نمی‌روند. مگر می‌شود آدم بر شاخه بنشیند و بن ببرد؟! آیا یک نفر می‌تواند برای گردشگران هتل بسازد و خودش به آثاری که گردشگران به‌خاطر آن می‌آیند، لطمه بزند؟! برای همین می‌گویم باید استدلال‌مان درست باشد. ما برای خودمان که نمی‌گوییم حریم اثر تاریخی باید حفظ شود، برای این‌که گردشگر بیاید و حریم اثر محترم شمرده شود، می‌گوییم که نباید هتلی با این ارتفاع ساخته شود؛ ولی مدام اصرار می‌کنند که می‌خواهیم هتل را بسازیم.
حجت درباره‌ی این‌که آیا می‌توان جلوی این اقدام را گرفت؟ گفت: حتما جلوی آن گرفته می‌شود، اقدام هم کرده و با استاندارد فارس هم صحبت کرده‌ایم، باید جلوی ساخت این هتل را بگیرند. حتی اگر هتل را بسازند، باید آن خراب کنند، چراکه کسی نمی‌تواند خلاف قانون عمل کند.
دلیلی ندارد چوگان به نام جمهوری آذربایجان ثبت شود
معاون میراث فرهنگی همچنین با اعلام این‌که یونسکو هنوز به اعتراض ایران درباره‌ی ارائه شدن پرونده‌ی «چوگان» از سوی جمهوری آذربایجان پاسخی نداده است، اظهار کرد: پاسخ عملی آن‌ها این است پرونده‌ی ارائه‌شده از سوی جمهوری آذربایجان را برگرداند، دیگر نامه‌نگاری ندارد و آن‌ها باید به درخواست ما عمل کنند و آن پرونده را به جمهوری آذربایجان برگردانند تا بعدا به‌طور مشترک ایران و سایر کشورها این پرونده را ثبت کنند.
او احتمال داد که یونسکو این پرونده را برگرداند و افزود: دلیلی ندارد این اتفاق نیفتد، چون اساسا ثبت میراث معنوی به نام یک کشور، مقبول نیست. میراث فرهنگی باید ثبت جهانی شود؛ ولی نه به نام یک کشور، باید به‌گونه‌ای ثبت جهانی شود که همه به آن افتخار کنند، البته پیشنهاد ثبت باید از سوی یک کشور مطرح شود و دیگران هم آن را امضا کنند.
قائم‌مقام سازمان میراث فرهنگی و گردشگری در ادامه به یونسکو پیشنهاد کرد که از این به بعد، میراث غیرملموس به نام یک کشور ثبت نشود.
وی اظهار کرد: استدلالی که ما در موضوع چوگان داریم، خیلی قوی است، چون در حال حاضر بسیاری از مناقشات بین کشورهای همسایه اتفاق افتاده و مسوولیت اصلی یونسکو نیز برقراری صلح است. در حالی که حالا موجب کینه‌توزی و چیزی بدتر از جنگ شده است. ما و عراق هشت سال جنگ داشتیم، ولی حالا با هم دوستیم. اگر کینه‌توزی بین کشورها ایجاد شود هیچ‌وقت برطرف نمی‌شود. در حال حاضر بسیاری از جوانان ایرانی نسبت به جمهوری آذربایجان که کشور مسلمان و همسایه‌ی ایران است، نوعی کینه‌توزی پیدا کرده‌اند، اما این کار یونسکو نیست.
حجت ادامه داد: اگر موارد فرهنگی به اندازه‌ای کوچک باشند که در مرز سیاسی یک کشور جا شوند، قابل ثبت جهانی نیستند؛ اما اگر به اندازه‌ای بزرگ باشند که قابل ثبت جهانی باشند، طبیعتا از مرزهای سیاسی آن کشور فراتر می‌روند و همه روی آن ادعا خواهند داشت. فکر کنید اگر چوگان را ثبت جهانی کنند، حتی استرالیا هم که چوگان دارد به آن افتخار می‌کند و این مانعی ندارد، ولی اگر به نام یک کشور ثبت شود همه شاکی می‌شوند و این منطقی است.
او بیان کرد: درباره‌ی کُشتی نیز این موضوع صادق بود؛ وقتی این رشته‌ی ورزشی را از مسابقه‌های المپیک خارج کردند، ما به‌صورت سمبلیک با ورزشکاران آمریکا کشتی گرفتیم تا این رشته در المپیک باقی بماند. آن زمان نگفتیم کشتی به ایران متعلق است یا آمریکا یا هر کشور دیگری، حرف این بود که کشتی باید در المپیک باقی بماند. حالا هم می‌گوییم چوگان باید ثبت جهانی شود، نه به نام یک کشور، بلکه به‌عنوان یک ارزش فوق‌العاده.
حجت در پاسخ به این پرسش که با توجه به این‌که ایران در یونسکو حق رأی ندارد، چگونه می‌توان از موضوع چوگان دفاع کرد؟ گفت: وقتی بحثی منطقی باشد و دیگر کشورها منطق ما را بفهمند، باید امیدوار باشیم که آنچه ما می‌خواهیم اتفاق بیفتد، مگر این‌که جمهوری آذربایجان به زور بخواهد آنچه را که کشورهای دیگر هم نسبت به آن حق دارند، به نام خود ثبت کند. آنجا باید حق رأی داشته باشیم و لابی کنیم، ولی حرف ما با توجه به اسنادی که از دور‌ه‌ی هخامنشیان وجود دارد، فعالیت فدراسیون چوگان در ایران، مستندات شاهنامه و مینیاتورهای ایرانی، منطقی است.
